შლომოს ტახტი სპილოს ძვლისაგან იყო გაკეთებული. მოჭედილი იყო: ძვირფასი ქვებით, მარგალიტებით და ბრილიანტებით. თვით სკამი იდგა ხალასი ოქროსაგან ჩამოსხმულ თორმეტ ლომზე და თორმეტ არწვიზე. თითოეული ლომი არწივის მოპირდაპირედ იდგა. ტახტის პირველ საფეხურზე ბრწყინავდა ოქროს ხარი და ოქროს ლომი.მეორე საფეხურზე - ოქროს ცხვარი და ოქროს მგელი.მესამე საფეხურზე - ოქროს ვეფხვი და ოქროს აქლემი.მეოთხე საფეხურზე - ოქროს... Continue Reading →

მე თუ მკითხავდა ვინმე რა აკლია სამყაროსო, ასე, დაუფიქრებლად ვეტყოდი - მადლიერება მეთქი. მერე ვიღაც მკითხავდა, რას გულისხმობო და მეც ჩემებრ ვეცდებოდი, ჩემივე მოკრძალებული აზრის განვრცობას. მადლიერება აკლია სამყაროს. ჩვენ რომ მადლიერები ვიყოთ, სახიდან ღიმილს რა მოგვაშორებდა? გულში დარდს რა გაგვიკრთობდა, ანდაც ცრემლს სახეზე რა ჩამოგვადენდა? ჩვენ რომ შეგვეძლოს პოვნა იმ სიხარულის მიზეზებისა, რაც ასე... Continue Reading →

სურათზე გამოსახულია, ლუბავიჩელი რებე - მენახემ მენდელ შნეორსონი 1950 წელს, ადმორ მილუბავიჩი (რაბი იოსეფ იცხაკი) ხალხის წინაშე ასეთი განცხადებით წარსდგა : ,,სწრაფი თეშუბით, სწრაფი შველა იქნება! უკვე დასრულდა ყოველგვარი სამსახური გალუთიდან გამოსასვლელად. მცირე ნაწილიღა არის გასაწმენდი. მოემზადეთ მაშიახის სახის სახილველად.“      მიუხედავად იმისა, რომ მას შემდეგ მრავალი წელი გავიდა, ჩვენი თაობა მაინც გალუთის ბოლო და... Continue Reading →

- როდის მოვა მაშიახი? ამ კითხვას თალმუდი (გრაგნილი სანჰედრინი) ასე პასუხობს: ,,ეღირსებათ?-დაჩქარდება! არ ეღირსებათ?-თავის დროზე იქნება!“      გრაგნილში მოცემული პასუხი გვაგულისხმებინებს, რომ გეულის მოსვლას დადგენილი აქვს თავისი ბოლო დრო. იმ დროს , თუნდაც თაობა არ იმსახურებდეს შველას, მაინც იქნება და ამავედროს ჩვენი ღირსეული საქციელით, შესაძლებელია შველის დაჩქარება.      წინა თაობებში იყო გეულის შესაძლებლობა. თალმუდში ითქვა:... Continue Reading →

მშობელი ადამიანის განძია. კედელია, რომელსაც შეგიძლია დაეყრდნო, ფარია, რომელიც შეეცდება დაგიცვას  ნებისმიერი უბედურებისგან, იმედია, რომელიც სულ თან დაგყვება, მასწალებელია, რომელიც ცხოვრების გზას გიკვალავს... მშობლები , არიან ადამიანები, რომლებიც გამჩენის პოვნაში გვეხმარებიან და გვაყვენებენ სწორ გზაზე. ,,ბრძენები გვასწავლიან, რომ ადამიანის ამქვეყნად მოვლენაში სამი მონაწილე მონაწილეობს: გამ-ნი, მამა და დედა.             გამჩენისგან გვაქვს დავალებული, პატივი ვცეთ მშობლებს.... Continue Reading →

მიცვალებულის დაკრძალვის შემდეგ ხდება აბელობის მიღება. აბელები სხვებთან ერთად არ უზიან მაგიდას. მათთვის ცალკე იდგმება დაბალი მაგიდა და იმართება სუფრა შვიდი დღის განმავლობაში. მათ საჭმელში შედის: პური, კვერცხი, მოხარშული ლობიო, უხორცო სადილები და უალკოჰოლო სასმელები... მგლოვიარობაზე ვალდებულია: მამა, დედა, ვაჟიშვილი, ქალიშვილი, და, ძმა, ცოლი, ქმარი... მიცვალებულის პატრონმა მგლოვიარობის ნიშნად ტანსაცმელი უნდა ჩამოიხიოს რვა სანტიმეტრის სიგრძეზე...... Continue Reading →

„თუ დაინახავ შენი ძმის ვირს ან ხარს , რომელიც დაეცნენ  გზაზე [სიმძიმის ქვეშ] არ შებრუნდე მათგან, აიღე ის მისგან“ (დვარიმ 22:4) თუ ხედავთ მას ვისაც სჭირდება დახმარება ცხოველების  დატვირთვა ან გადმოტვირთვა, თქვე ვალდებულნი ხართ მას დაეხმაროთ. ამის არ გაკეთება დაღვევაა თორია აკრძალვისა.ხინუხი ამატებს, რომ იგივე ეხება ადამიანსაც , რომელიც ატარებს მძიმე ტვირთს. თუ დაინახავთ მას ვისაც მძიმე... Continue Reading →

წერილის ადრესატი - მისი უფროსი ვაჟი ნახმანი, რომელსაც ავტორი სთხოვს აღნიშნული წერილი გადაიკითხოს ყოველ კვირა                 ისმინე შვილო ჩემო, მამის დარიგება და არ უარყო დედის სწავლება. (მიშლეი 1:8); ჩაუნერგე შენს თავს ჩვევად წყნარი საუბარი და ეს დაგიფარავს რისხვისგან, რომელიც არის ადამიანის ხასიათის საშინელი დაავადება, რომელსაც მიჰყავს ადამიანები ცოდვამდე. ამბობდნენ ჩვენი ბრძენები: ის ვინც რისხდება გადაეცემა... Continue Reading →

,,მადლობა გაკვეთილისთვის" ერთ დღეს ძალიან მდიდარმა ოჯახმა თავისი შვილი სოფელში წაიყვანა იმ მიზეზით, რომ მისთვის ეჩვენებინათ, თუ რა ღარიბულად ცხოვრობდნენ სხვა ადამიანები. მათ რამოდენიმე დღე გაატარეს, სოფელში მდგარ პატარა ღარიბულ ქოხში და ამის შემდეგ ისევ შინისაკენ გაეშურნენ. გზაში მამასა და  შვილს შორის ამგვარი დიალოგი გაიმართა: – როგორ მოგეწონა მოგზაურობა, შვილო? – ჰკითხა მამამ შვილს. –... Continue Reading →

ერთი ახალგაზრდა კაცი იჯდა ახალთახალ იაგუარში, მშვენიერ განწყობაზე იყო და რაღაც მელოდიას ღიღინებდა. უცებ გზისპირას ჩამომსხდარი ბავშვები დაინახა. მას შემდეგ, რაც ფრთხილად აუარა გვერდი მათ, ისევ მოუმატა სიჩქარეს, მაგრამ მოულოდნელად გაიგონა თუ როგორ მოხვდა მის მანქანას მოზრდილი ქვა. ახალგაზრდა კაცმა შეაჩერა ავტომობილი, გადმოვიდა, ერთ-ერთ პატარა ბიჭს ქეჩოში სწვდა და უყვირა: – საძაგელო! რა გინდოდა, ჩემს... Continue Reading →